"Een opportunistische herinterpretatie": Benjamin Castaldi bekritiseert de film van Diane Kurys over Simone Signoret en Yves Montand
" Het is een luie fictie, opgebouwd uit misvormde figuren en onderworpen aan de ideologische codes van onze tijd", bekritiseert de kleinzoon van de acteurs over Moi qui t'aimais .
" Dat was niet hun verhaal. " Benjamin Castaldi is woedend over de aankomende film van Diane Kurys, die het liefdesverhaal vertelt tussen Simone Signoret en Yves Montand, de grootouders van de tv-presentator en columnist. De reden? Moi qui t'aimais , die vanaf 1 oktober in de bioscoop te zien is, is een " moderne herschrijving en instrumentalisering ", die niets minder is dan een eerbetoon, betreurt hij in een opiniestuk dat op 22 juni in Paris Match werd gepubliceerd.
De voormalige televisiepresentator betreurt een werk dat zijn grootouders " uitwist, opnieuw uitvindt en instrumentaliseert ". " Wat ik in deze film zag, is geen eerbetoon. Het is een luie fictie, gebouwd op vertekende figuren die onderhevig zijn aan de ideologische codes van onze tijd." Hij vervolgt met de woorden: " Wat Diane Kurys voorstelt, is geen reconstructie, het is een herstel ." Voor Benjamin Castaldi beschrijft Moi qui t'aimais "alle emotionele shortcuts van een feminisme dat dogmatisch is geworden." " In de schaduw van de #MeToo-beweging – die ik diep respecteer om wat ze heeft onthuld – staat de film zichzelf een verraderlijke verschuiving toe: Simone tot een eeuwig zwijgend slachtoffer maken, en Montand tot een wereldse roofdier, glad en ongrijpbaar, bijna manipulatief. Dit is niet de echte Montand. "
I Who Loved You , met Marina Foïs en Roschdy Zem in de hoofdrollen, focust op de laatste twaalf jaar van Simone Signorets leven, van 1973 tot 1985, toen de actrice worstelde om nieuwe rollen te vinden terwijl haar man succesvol zijn filmcarrière nastreefde. De film focust ook op de tumultueuze relatie tussen de twee sterren. De actrice uit Chemins de la haute ville had te maken met talloze ontrouwe relaties, waaronder de relatie van haar partner met Marilyn Monroe.
" Mijn grootvader was geen klootzak. Hij was complex, toegewijd, trots, soms boos, altijd gepassioneerd," zegt Benjamin Castaldi. "Hij was nooit de giftige man die geknipt was om een tijdperk te behagen dat alles herschrijft door het prisma van mannelijke schuld. " De columnist is ook boos over de manier waarop zijn grootmoeder in de film wordt neergezet. " Simone daarentegen wordt neergezet als een saaie, melancholische vrouw, afgezonderd in haar woonkamer in Auteuil. Maar waar is haar macht gebleven? Haar schorre, heldere stem? Haar verwoestende humor? Haar politieke intelligentie? " Benjamin Castaldi spreekt liever over een " grote " liefde, maar erkent dat die " gewelddadig en gespannen " was. Hij stelt: " Het was geen machtsstrijd ." " Dit verhaal verdient beter dan deze opportunistische, ideologisch bevooroordeelde en dramatisch flauwe herinterpretatie. "
lefigaro
